De lustrumtournee begon in de thuishaven van het Sweelinckorkest: Amsterdam. Met bleke, maar opgewekte gezichtjes druppelden de orkestleden vroeg in de ochtend binnen op Amsterdam Centraal en na een trein- en busreis van zo’n 27 uur bereikten we het prachtige Sibiu, onze eerste bestemming. Deze kleine Roemeense stad overtrof ieders verwachtingen met een schattig centrum vol kerken, musea en de oudste theaterzaal van het land, de Thalia Concert Hall. De orkestleden hebben hier, gehuld in hun donkerblauwe lustrumtruien, de Roemeense delicatesse Kurtos Kalacs geprobeerd, torens beklommen en tot in de vroege uurtjes geborreld. Daarnaast zijn er heel veel beren gespot tijdens het volgen van de indrukwekkende Transfăgărășan route door het Fagarasgebergte. Gelukkig is er niemand aangevallen, want er moest natuurlijk ook nog ergens een keer muziek gemaakt worden; in de Thalia Concert Hall heeft Sweelinck het Fantasiaprogramma uitgevoerd. Dat was een groot succes bij het publiek!

De tweede bestemming was Brașov. Druipend van de regen kwamen we aan, maar dat mocht de pret niet drukken. Met een kabelbaan heeft het orkest zich begeven naar de top van een van de bergen rondom Brașov en hier genoten van het uitzicht. Verder hebben de leden zich kunnen vermaken door de Biserica Neagră, de grootste gotische kerk van Oost-Europa, te bezoeken, door het historische centrum te struinen of uit te rusten op een van de talloze terrasjes. Ook hier wilden we uiteraard ons magische Fantasiaprogramma ten gehore brengen, maar er was één klein probleem: een van de fagottisten was ziek. Na de nodige stress hoe we dit moesten oplossen, kwam er wonder boven wonder een Roemeense fagottist binnengewandeld, die per toeval ook in de Philharmonie van Brașov moest zijn. Hij bood aan om in te vallen en heeft zonder enige repetitie de sterren van de hemel gespeeld tijdens het concert!

Na Sibiu en Brașov bezocht te hebben, was het tijd om Roemenië tijdelijk te verlaten. De volgende bestemming was het Bulgaarse Varna. De leden konden bijkomen van de hele nacht in de bus zitten met een verfrissende duik in de Zwarte Zee. Het strand was ook de perfecte locatie voor een potje floenkiebal! Verder was er ruimte om bijvoorbeeld de Cathedral of the Assumption of the Virgin te bezoeken en door de prachtige Sea Gardens te wandelen. In Varna heeft Sweelinck een openluchtconcert gegeven, waarbij het Fantasiaprogramma voor de allerlaatste keer uitgevoerd werd. Na het concert zijn we gezellig met zijn allen bij een restaurant op een schip gaan eten. Het was heerlijk, maar het restaurant had zich helaas niet zo druk gemaakt om hygiëne en daarmee ruim de helft van het orkest voedselvergiftiging bezorgd. Dit heeft de volgende dag een onvergetelijke busreis vol misselijke orkestleden opgeleverd (petje af voor de buschauffeurs), die ons ongetwijfeld dichter bij elkaar heeft gebracht. De Medicie, een commissie vol geneeskundestudenten speciaal opgericht voor medische probleempjes, heeft het onverwachts druk gekregen, maar iedereen fantastisch verzorgd. Gelukkig voelden de leden zich die avond bij aankomst in Boekarest dan ook weer stukken beter! 

Voor de laatste bestemming van de tournee zijn we teruggekeerd naar Roemenië, naar de hoofdstad Boekarest. Hier hebben de orkestleden het gigantische parlementsgebouw kunnen bewonderen. Ook was het alweer tijd voor ons laatste concert, dit keer met een ander programma. Sweelinck heeft hier de Serenade voor strijkers van Tchaikovsky en Decet voor blazers van Enescu uitgevoerd voor een heel bijzonder publiek. Dit concert was namelijk speciaal georganiseerd voor mensen met een beperking, die normaal in Roemenië niet de kans krijgen om concerten te bezoeken. We hebben het publiek kennis laten maken met verschillende soorten instrumenten en een heel leuk en waardevol concert gehad, ondanks dat het bijna 40 graden was. Die avond is de tournee afgesloten met een spetterende bonte avond vol acts, zoals een cursus lachen, een spoken word van de Buitenlandcommissie en de bekendmaking van het nieuwe bestuur.

Helaas was het toen toch echt tijd om weer naar huis te gaan. Na twaalf dagen muziek, cultuur en vooral heel veel gezelligheid moesten de orkestleden afscheid van elkaar nemen. Het was een fantastische ervaring voor het orkest om in zo’n andere omgeving dan Nederland concerten te kunnen geven. Wij willen alle betrokkenen, donateurs en uiteraard de buitenlandcommissie heel hartelijk bedanken voor het mogelijk maken van deze onvergetelijke lustrumtournee!